Dilemma Vrijdag ๐
20 september 2024
๐๐๐ซ๐ค๐ ๐๐ฏ๐๐ซ ๐ฉ๐ซ๐จ๐๐ฎ๐๐๐๐ซ๐ญ ๐๐ง ๐ฅ๐๐ฏ๐๐ซ๐ญ ๐ฐ๐จ๐ซ๐ฌ๐ญ๐๐ง. ๐๐๐ซ๐ค๐ง๐๐ฆ๐๐ซ ๐ง๐๐๐ฆ๐ญ ๐ฃ๐๐ซ๐๐ง๐ฅ๐๐ง๐ ๐๐ ๐๐ข๐ฃ ๐๐ w๐๐ซ๐ค๐ ๐๐ฏ๐๐ซ ๐จ๐ฏ๐๐ซ๐ ๐๐๐ฅ๐๐ฏ๐๐ง ๐ฐ๐จ๐ซ๐ฌ๐ญ๐๐ง ๐ฆ๐๐ ๐ง๐๐๐ซ ๐ก๐ฎ๐ข๐ฌ ๐ณ๐จ๐ง๐๐๐ซ ๐ก๐ข๐๐ซ๐ฏ๐จ๐จ๐ซ ๐ญ๐ ๐๐๐ญ๐๐ฅ๐๐ง. ๐๐๐ง ๐๐ ๐ฐ๐๐ซ๐ค๐ ๐๐ฏ๐๐ซ ๐ซ๐๐๐ก๐ญ๐ฌ๐ ๐๐ฅ๐๐ข๐ ๐จ๐ฉ ๐ฌ๐ญ๐๐๐ง๐๐ ๐ฏ๐จ๐๐ญ ๐จ๐ง๐ญ๐ฌ๐ฅ๐๐๐ง? ๐ญ
Nee! In dit geval in ieder geval niet. De kantonrechter oordeelt namelijk dat de werkgever geen eenduidig, transparant en voor de werknemers kenbaar beleid had over het meenemen van โonverkoopbareโ of โovergeblevenโ worsten. Daarnaast bleek dat op de werkvloer al jarenlang een cultuur was ontstaan dat deze onverkoopbare / overgebleven worsten door personeel werden meegenomen. Of de werkgever daadwerkelijk op de hoogte was van deze cultuur vindt deze kantonrechter in ieder geval niet heel relevant.
En dat had grote gevolgen, want naast de gefixeerde schadevergoeding van bijna โฌ 8.000,- en de transitievergoeding van meer dan โฌ 50.000 moest deze werkgever ook nog eens een billijke vergoeding betalen van โฌ 150.000.
๐๐ข๐ฉ ๐ก
Ontslag op staande voet vanwege het wegnemen van goederen kan zeker rechtsgeldig zijn. Zelfs wanneer het gaat over goederen die anders weggegooid zouden worden. In dat geval is wel vereist dat er een duidelijk zero-tolerance beleid is en is het minstens zo belangrijk dat er toezicht is op naleving van het beleid. We blijven het zeggen: goed begonnen, is half gewonnen ๐ฅ
Gepubliceerd op LinkedIn, 20 september 2024
Nieuws & Kennis
