Werknemer (advocaat) fraudeert met tijd-schrijven

De rechtbank Noord-Holland (locatie Haarlem) heeft op 28 april 2021 een interessante uitspraak gedaan. In deze zaak ging het om een advocaat-medewerker die vanaf september 2020 is begonnen met het voorbereiden van de start van een eigen kantoor. In dat kader heeft de werknemer uitdraaien gemaakt van overzichten uit het systeem van de werkgever en heeft de werknemer dossiers gekopieerd. Uiteraard zonder toestemming. Ook heeft de werknemer in lopende dossiers niet alle tijd genoteerd die zij aan de dossiers heeft besteed en heeft zij urenstaten uit dossiers verwijderd. De werkgever komt daar in oktober achter en ontslaat de werknemer op 18 november 2020 op staande voet. De werknemer vecht het ontslag aan.

Oordeel kantonrechter

De kantonrechter oordeelt (begrijpelijk) dat het ontslag op staande voet niet onverwijld is gegeven en daardoor niet in stand kan blijven. Er zit immers te veel tijd tussen het moment dat de werkgever wist van de gedragingen en het ontslag. De werknemer heeft daardoor recht op een gefixeerde schadeloosstelling, namelijk het loon over de opzegtermijn die niet in acht is genomen.

De werknemer vordert echter ook de transitievergoeding en een aanzienlijke billijke vergoeding, maar die vorderingen worden afgewezen. De werkgever heeft namelijk aangetoond dat de omzet van de werknemer vanaf september 2020 scherp is gedaald. Uit de agenda blijkt dat er in die periode aantoonbaar werkzaamheden zijn verricht, zoals een zitting bij het gerechtshof, die niet zijn gedeclareerd. Ook is er onverklaarbaar veel tijd geschreven op niet-declarabele dossiers waar declarabele werkzaamheden voor zijn verricht. De werknemer ontkent dit niet, maar stelt dat het vanwege het thuiswerken lastiger was haar uren goed te registreren, dat zij dat wilde aanpassen maar nog geen tijd had gehad door de hectische stressvolle periode op kantoor en privé en dat zij van plan was die tijd op een later moment alsnog te registreren.

De kantonrechter gelooft dat niet:

“Het verdienmodel in de advocatuur is ‘uurtje-factuurtje’, waarbij het uitgangspunt is dat [werknemer] als advocaat verplicht is een deugdelijke, correcte tijdsregistratie te voeren. Gelet op de erkenning door [werknemer] dat zij niet alle gewerkte tijd heeft geschreven, staat vast dat zij hierin tekort is geschoten. De kantonrechter vindt het niet geloofwaardig dat [werknemer] hier nog niet aan toe gekomen was. [Werkgever] heeft (onbetwist) gesteld dat thuis op dezelfde manier gewerkt (en tijd geregistreerd) kan worden als op kantoor, zodat niet valt in te zien waarom het voeren van een correcte tijdsregistratie door het thuiswerken bemoeilijkt wordt. “

De kantonrechter wijst de gevorderde transitievergoeding en billijke vergoeding dan ook af aangezien de werknemer ernstig verwijtbaar heeft gehandeld.

Commentaar

Deze vorm van (bewuste) fraude c.q. benadeling komt (helaas) wel vaker voor in de advocatuur. Maar ook in andere branches, waarin gewerkt wordt op uurtje-factuurtje basis, proberen vertrekkende werknemers zichzelf een duwtje in de rug te geven bij de start van hun kantoor of proberen zij de werkgever te benadelen. Hoewel sommige werknemers denken dat ze daar mee weg kunnen komen maakt deze uitspraak duidelijk dat dat een dure (denk)fout kan zijn. Of de werkgever ook de geleden schade gaat verhalen is niet duidelijk, maar een dergelijke vordering is zeker kansrijk aangezien de rechter best zou kunnen aannemen dat de werknemer de schade opzettelijk heeft veroorzaakt.

Onze advocaten hebben veel ervaring in zaken waarin medewerkers frauderen. Mocht u een dergelijke zaak hebben, neem gerust contact met ons op, dan bespreken we met u wat uw mogelijkheden zijn.