Is dat verstandig of zijn er wellicht aandachtspunten waar je rekening mee moet houden?
Inzet spoor 2
De hoofdregel is dat je bij langdurig ziekteverzuim een tweede spoortraject moet inzetten. Dat staat onder andere in de Werkwijzer Poortwachter. Uiteraard zijn daarop ook uitzonderingen. Eén van die uitzonderingen is:
“Re-integratieactiviteiten in Spoor 2 kunnen na de Eerstejaarsevaluatie alleen achterwege blijven als er binnen 3 maanden een concreet perspectief is op structurele werkhervatting binnen de eigen organisatie in eigen, aangepast of ander passend werk dat zo dicht mogelijk aansluit bij de functionele mogelijkheden.”
Casus
In een recente zaak bij de rechtbank Oost-Brabant speelt het volgende:
* 8 maart 2021: gedeeltelijke ziekmelding
* 29 april 2021: volledige ziekmelding
* 27 november 2021: start met opbouw
* 26 april 2022: bedrijfsarts verwacht “met meerdere maanden” volledige terugkeer in eigen werkzaamheden
* 8 juni 2022: bedrijfsarts verwacht dat betrokkene “spoedig” volledig kan terugkeren in haar eigen werk
* oktober 2022: werkt 4 x 6 uur per week
* november 2022: volledige ziekmelding
De werkgever zet géén tweede spoortraject in. De werknemer blijft helaas ziek en vraagt een WIA-uitkering aan.
UWV
In het kader van die WIA-aanvraag doet het UWV eerst een RIV-toets, een toetsing van het re-integratieverslag. Het UWV concludeert dat de werkgever onvoldoende aan re-integratie heeft gedaan en legt daarom een loonsanctie op. Er is volgens het UWV ten onrechte geen tweede spoortraject ingezet.
Rechtbank
De werkgever is het daar niet mee eens. Die stelt:
“Er is tot ruim in het tweede ziektejaar zicht geweest op structurele werkhervatting in het eigen werk, zodat ook daarom geen re-integratiekansen zijn gemist. Op het moment van de volledige terugval aan het einde van het tweede ziektejaar was werkneemster namelijk vrijwel volledig gere-integreerd.”
De rechtbank is het daar niet mee eens. De loonsanctie blijft in stand want ook volgens de rechtbank had de werkgever een tweede spoortraject in moeten zetten.
Tip!
De rechtbank geeft in feite vier redenen waarom het verhaal van de werkgever niet opgaat:
* Bij één jaar ziekte was sprake van stagnatie in het herstel;
* Bij één jaar ziekte werkte de werkneemster minder uren dan waartoe de bedrijfsarts haar in staat achtte;
* Bij één jaar ziekte deed de werkneemster nog geen werkzaamheden die hoorde bij haar eigen werk;
* Uit de prognose van de bedrijfsarts (bij 13 maanden verzuim) blijkt niet dat concrete werkhervatting binnen drie maanden verwacht wordt.
En onder deze omstandigheden kun je een tweede spoortraject dus niet uitstellen. Let hier dus op en wees je bewust van het risico als je het tweede spoortraject tòch uitstelt (of helemaal niet inzet..).
